Over AdemRuimte
Als je ouder bent van kind met een chronische ziekte, stoornis of beperking ervaar je situaties die andere ouders weinig (of nooit) zullen meemaken. Je moet beslissingen nemen die (bijna) niemand in je plaats wil nemen of je vind juist dat ze je niet genoeg horen. Je doet waarschijnlijk elke dag dingen waarvoor anderen vriendelijk bedanken met een 'ik zou het niet kunnen'-zinnetje.
Je wordt verondersteld flink, multifunctioneel en veerkrachtig te zijn, maar je bent vooral moe en toont niet vaak al je verdriet. Met momenten heb je het gevoel dat je bijna niet meer kan ademen.
 |
Soms voelen we ons hierdoor OPGESLOTEN in ons eigen leven als ouder, overgeleverd aan gedachten en gevoelens waar we geen weg mee weten. 'Er is iets', 'het is zo veel', maar wie kan luisteren, ondersteunen en dit volledig begrijpen? Het is allemaal niet zo gemakkelijk om het uit te leggen, het is niet van-zelf-sprekend. |
 |
Maar soms voelen we ons ook VERLOREN LOPEN in de enorme en intense taak die op onze schouders rust. De wereld gaat aan ons voorbij, we staan aan de kant. Het is voor de partner, familie, collega's en professionelen niet altijd gemakkelijk om hiervoor oor en oog te hebben, het is niet van-zelfs-horend. |
Een gesprek met een coach/counselor met de nodige expertise in ‘hoe het is’ om op die manier ouder te zijn, kan je nieuwe kracht en perspectief bieden om TERUG ADEMRUIMTE TE VINDEN IN DIT ANDERS-OUDER-ZIJN.
Zet de stap als:
-
je niet weet hoe met je gedachten en gevoelens van verdriet, neerslachtigheid, verlies of gemis in dit ouderschap om te gaan
-
je ouder-zijn vooral gevoelens van boosheid en frustratie oproepen
-
je het gevoel hebt er helemaal alleen voor te staan
-
je steeds het gevoel hebt met iedereen in conflict te liggen over je zorgpuzzelkind
-
je geen weg weet met het beeld van 'handicap' dat men je voorspiegelt
-
je je vaak slecht voelt (lichamelijk en/of mentaal) en je de oorzaak niet echt kent
-
je op zoek bent naar een nieuwe kijk, een nieuwe weg